-
1 gryźć kamienie
класть зу́бы на по́лку -
2 kamień
сущ.• исчисление• калькуляция• камень• осадок• оселок• рок• скала* * *м1) ка́меньkamień brukowy — булы́жник
kamień tłuczony — ще́бень
drogi (szlachetny) kamień — драгоце́нный ка́мень
kamień graniczny — межево́й столб
kamień nazębny — ви́нный ка́мень ( на зубах), зубно́й ка́мень pot.
kamienie nerkowe — ка́мни в по́чках
kamień węgielny — краеуго́льный ка́мень
kamienie milowe — перен. основны́е ве́хи
epoka kamienia łupanego — археол. палеоли́т
epoka kamienia gładzonego — археол. неоли́т
rzeźbić, kuć w kamieniu — высека́ть из ка́мня
stwardnieć na kamień — преврати́ться в ка́мень, окамене́ть
zmarznąć na kamień — преврати́ться в леды́шку, заледене́ть
2) ( osad) на́кипь ż3) ( w grach towarzyskich) фи́шка ż; ша́шка ż ( w warcabach); кость ż ( w dominie)•- kamień obrazy
- gryźć kamienie
- coś idzie jak z kamienia
- kląć w żywy kamień
- kląć w żywe kamienie
- kląć na czym świat stoi
- oby się tacy na kamieniu rodziliSyn:
См. также в других словарях:
gryźć — 1. Gryźć kamienie «nie mieć co jeść, cierpieć głód, niedostatek»: Kamienie będzie gryzł, a malarzem zostanie. K. Makuszyński, Szaleństwa. 2. Gryźć ziemię «nie żyć, leżeć w grobie»: Rewolucja niosła ludziom nadzieję, uskrzydlała ich. Ale skrzydła… … Słownik frazeologiczny
kamień — m I, D. kamieńenia; lm M. kamieńenie, D. kamieńeni 1. «bryła skalna, zwykle twarda, spoista i ciężka; niewielki odłamek takiej bryły; w górnictwie: urobek skały płonnej» Kamień polny, przydrożny, narzutowy. Kamienie nadbrzeżne. Posąg wykuty w… … Słownik języka polskiego
kamień — 1. Bodaj się tacy na kamieniu rodzili «oby takich (ludzi) było więcej» 2. Być komuś, stać się dla kogoś kamieniem (młyńskim) u szyi «być komuś ciężarem, przeszkodą, stwarzać kłopot swoją obecnością»: (...) stałem się dla Alicji kamieniem u szyi.… … Słownik frazeologiczny
